۱. بازگشت؛ مواجهه‌ای ناگزیر با گذشته
راوی به شهر بازمی‌گردد؛ نه برای زندگی، بلکه برای تحقیق. اما هر کوچه، هر چهره، بخشی از گذشته‌ی خودش را باز می‌تابد. این بازگشت، یک سفر بیرونی نیست، سفر درونی است. فرهاد کشوری، شهر را آینه‌ی حافظه ساخته. با هر ملاقات، یک راز باز می‌شود. خواننده حس می‌کند خودش در این کوچه‌ها قدم می‌زند. این بازگشت، بازگشایی لایه‌های زمان است.

۲. شک، کلید اصلی روایت
در تمام طول داستان، راوی در حال شک کردن است. به گفته‌ی دیگران، به گزارش‌ها، حتی به خاطرات خودش. هیچ‌چیز قطعی نیست. کشوری فضای خاکستری‌ای ساخته که در آن، نه سیاه است نه سفید. خواننده مدام باید انتخاب کند به چه کسی اعتماد کند. این شک، واقع‌گرایانه‌ترین عنصر داستان است. در جهانی که پر از روایت است، حقیقت گم شده.

۳. هویت در آستانه‌ی فروپاشی
شخصیت اصلی، در آغاز، فردی منضبط و متکی بر قانون است. اما به‌مرور، این تکیه‌گاه فرو می‌ریزد. قانون، مثل دیگر نهادها، ناکارآمد می‌نماید. هویت او نیز ترک برمی‌دارد. کشوری، بحران هویت را در بستر امنیت روایت کرده. خواننده شاهد تردید‌های روانی شخصیت می‌شود. مردی که باید قضاوت کند، خودش ناتوان از تشخیص است.

۴. سکوت‌هایی که بیشتر از کلمات می‌گویند
دیالوگ‌ها کوتاه‌اند، اما سنگین. سکوت‌ها گاهی حرف می‌زنند، گاهی قضاوت می‌کنند. شخصیت‌ها با نگاه، با مکث، با تردید حرف می‌زنند. کشوری نشان می‌دهد که چطور فقدان گفت‌وگو، خودش یک نوع زبان است. در این رمان، فضاهای خالی، معنا دارند. گاهی نگفتن، قدرتمندتر از هر جمله‌ای‌ست. این سکوت‌ها سرشار از رمز هستند.

۵. جنوب؛ جغرافیای خاموش اما مؤثر
داستان در جنوب ایران رخ می‌دهد، ولی نویسنده آن را فریاد نمی‌زند. اقلیم، آرام و پنهان، در پس‌زمینه حضور دارد. گرما، سکون، گردوغبار، همه در خدمت فضا‌سازی‌اند. کشوری، جنوب را تبدیل به شخصیت سومی کرده. نه پرزرق و برق، نه خشن؛ بلکه واقعی و زنده. جغرافیا در «دوربرگردان» فقط مکان نیست؛ حافظه است.

۶. یک پایان باز، اما عمیقاً تکان‌دهنده
رمان در نهایت به نتیجه قطعی نمی‌رسد؛ نه در پرونده، نه در زندگی راوی. اما همین بلاتکلیفی، حقیقت زندگی امروز است. کشوری از پایانی استفاده می‌کند که بیشتر از پاسخ، پرسش ایجاد می‌کند. مخاطب می‌ماند با ذهنی مشغول و قلبی ناآرام. «دوربرگردان» در پایان، از داستان عبور می‌کند و به تجربه تبدیل می‌شود. مثل خود زندگی: نیمه‌تمام و پر از دوراهی.